تغییرات آب و هوایی و پاهندگان زیست محیطی در حقوق بین الملل

تغیرات آب و هوایی و پیامدهای آن موجب مهاجرت های داخلی و خارجی ساکنین یک منطقه در ابعاد وسیع می گردد و آنان را تبدیل به آوارگان و یا پناهندگان زیست محیطی می نماید و منجر به بی ثباتی منطقه و درگیری مسلحانه میان مهاجران و ساکنان بومی می گردد، نمونه ی این وضعیت را در دارفور سودان شاهد بوده ایم. این تحرکات گسترده می تواند سبب بروز تنش های عمیق و مشکلات عدیده ای برای مناطق و کشورهای پذیرنده شود و حتی ترکیب جمعیتی مناطق مختلف را تغییر دهد و موجبات نقض بسیاری از حقوق بشری را فراهم نماید. جا به جایی از مهم ترین نشانه هایی عدم امنیت است که هم سبب و هم نتیجه آن است و از مهمترین بحران های انسانی به شمار می آید از آنجایی که همواره نمی توان برای حمایت از افراد بر دولت های آن ها تکیه نمود، حمایت از افراد، بر دولت های آن ها تکیه نمود، حمایت موثر از آوارگان زیست محیطی مستلزم نوعی از مسئولیت و دغدغه ی مشترک است که تا حدودی با ساختار و نرم های حقوق بین الملل ناهماهنگ است از طرفی مسئولیت مشترک با موضوعاتی همچون تعهد به مشارکت، تعهدات عام الشمول و اصول حقوق بین الملل محیط زیست هماهنگی دارد که در این ارتباط مفهوم حاکمیت باز تعریف شده و حاکمیت به منزله ی مسئولیت مطرح می گردد. به این ترتیب در حقوق پناهندگان تقسیم مسئولیت به معنای مسئولیت اولیه ی دولت متبوع و مسئولیت های ثانویه ی سایر تابعان حقوق بین الملل در حمایت از آورادگان بر اساس تعهدات آن ها به منشور ملل متحد و حقوق بشر است.